Eastbook

Naszą intencją jest zwrócenie uwagi władz na niekorzystne dla Polski konsekwencje dodania do polskich paszportów ilustracji obiektów znajdujących się w granicach innych państw. Oddawanie czci naszym przodkom i kultywowanie pamięci o ważnych dla naszej kultury miejscach wymaga konsekwentnej pracy o charakterze pozytywistycznym, nie zaś jednorazowych działań „ku pokrzepieniu serc”.

Dla krzewienia pamięci o polskim dziedzictwie na Kresach znaczne lepsze efekty od drukowania ilustracji na stronach dokumentu dałoby chociażby uzdrowienie sytuacji na granicy z Ukrainą, co ułatwiłoby Polakom odwiedzanie ważnych dla polskiej kultury i historii miejsc.

Ze zdziwieniem i rozczarowaniem przyjmujemy kierowane pod naszym adresem ostre, często obraźliwe głosy krytyki. Formułują je nie tylko osoby prywatne, ale także członkowie polskiego parlamentu, znani działacze religijni czy redaktorzy czasopism.

Manipulacją jest przypisywanie sygnatariuszom listu chęci „wymazywania z polskiej pamięci Kresów i ich dziedzictwa”. Zarzut wyrzekania się pamięci o Kresach jest tym bardziej niesprawiedliwy, że wśród inicjatorów akcji oraz osób, które złożyły swoje podpisy pod petycją do Ministra znajdują się dziennikarze, dyplomaci i aktywiści pozarządowi, którzy zrobili wiele dla popularyzowania i podtrzymywania pamięci o wschodnich terenach I i II Rzeczypospolitej. Jak bardzo trzeba być nieuczciwym, by łączyć Apel z domaganiem się, by nazywać „niemieckie obozy koncentracyjne polskimi”?

Nieodłączną częścią idei społeczeństwa obywatelskiego jest uczestniczenie w działaniach na rzecz dobra wspólnego. Komunikacja z władzami jest więc nie tylko przywilejem, ale także obowiązkiem świadomych swoich praw obywateli.

Bez względu na to, czy zgadzamy się z zawartym w petycji postulatem potrzeba dużo złej woli, aby tę formę dialogu społecznego nazwać absurdalną i histeryczną. Tym bardziej niepokoi, że takie słowa padają m.in. z ust osoby duchownej, od której spodziewać należałoby się większej powściągliwości.

W związku ze stawianymi pod naszym adresem zarzutami przypominamy treść Apelu. Podkreślamy, że „zarówno Kaplica Ostrobramska, jak i Cmentarz Orląt Lwowskich to ważne miejsca dla polskiej historii i kultury”. Celem petycji nie jest negowanie lub wymazywanie pamięci o polskich Kresach, lecz zapobieżenie kolejnemu kryzysowi w relacjach Polski z Litwą i Ukrainą.

W naszej wizji Polska to kraj silny i bogaty, czego warunkiem jest posiadania przyjaźnie i sojuszniczo nastawionych sąsiadów na Wschodzie i Zachodzie. Osoby szafujące niesprawiedliwymi i niemającymi odniesienia w rzeczywistości oskarżeniami najwyraźniej tej wizji nie podzielają.

Tracimy złudzenia, że autorzy powyższych zarzutów działają dla dobra Polski. Ich celem najwyraźniej jest własny, partykularny interes, a odmieniana przez nich, przez wszystkie przypadki „Polska” wydaje się być tylko zabiegiem retorycznym. Tylko tak można zrozumieć ich szkodliwe wypowiedzi.