1 stycznia 2012 roku Ukraina przejęła przewodnictwo nad pracami Inicjatywy Środkowoeuropejskiej. Pozbawione istotnego znaczenia, choć rozległe terytorialnie narzędzie, Kijów zamierza wykorzystać do zacieśniania współpracy z Unią Europejską.
Państwa Inicjatywy Środkowoeuropejskiej, autor: Artur Kacprzak na podstawie "Europe balnk", źródło: da.wikipedia
W okresie przygotowań do przejęcia Prezydencji, Premier Ukrainy, Mykoła Azarow, stwierdził, że priorytetem Kijowa będzie budowa sieci społeczeństwa obywatelskiego Inicjatywy Środkowoeuropejskiej (IŚ) oraz prace nad poszerzeniem jej zasięgu terytorialnego. Premier przyznał, że ze względu na fakt, iż perspektywa integracji z UE pozostaje niezmiennie najważniejszą motywacją Ukrainy, na liście priorytetów Kijowa znalazła się formalizacja współpracy między IŚ, a Komisją Europejską na gruncie „Strategii UE dla regionu Dunaju”.
Inicjatywa Środkowoeuropejska, została założona w 1989 r. przez 4 państwa europejskie: Austrię, Jugosławię, Węgry i Włochy. Miała z jednej strony zapobiegać podziałom na kontynencie po dekadach sowieckiego totalitaryzmu, z drugiej, była wyrazem regionalnych ambicji Półwyspu Apenińskiego. W porównaniu do innej inicjatywy regionalnej na obszarze poradzieckim – Grupy Wyszehradzkiej – rozszerzyła zasięg terytorialny do 18 państw, jednak nie zdołała odegrać przez to większej, ani nawet równej roli, co jej północna sąsiadka. Na przestrzeni lat, rola organizacji uległa zmianie. Dzisiaj celem IŚ jest niwelowanie różnic w rozwoju między tymi członkami IŚ którzy należą do UE, a tymi, którzy do niej nie należną. Do niedawna równy podział, wkrótce zmieni się za sprawą Chorwacji, która wraz z wejściem do UE powiększy liczbę krajów unijnych w IŚ.
Źródła: ceinet.org, en.wikipedia, news.zn.ua, rapid.
Czy ja wiem, czy nieistona? Za jakiś czas, jak już rozwali się kompletnie Unia Europejska, Inicjatywa Środkowoeuropejska może zamienić się w organizację regionalną typu ASEAN. Nie wiadomo wtedy czy do niej nie weszłyby Niemcy, Białoruś, może Turcja. W ten sposób można by stworzyć organizację dużo skuteczniejszą niż bolszewicko zarządzana Unia Europejska, która bardziej interesuje się losem kwiatków w Amazonii niż pobudzaniem produktywności i rozwoju ekonomicznego w Polsce czy innych krajach Europy Środkowej.